Mijn danspartner was gekaapt en ik zat even aan de kant. DJ Arthur Abel draaide 'Red right hand' van Nick Cave in de salon 'Underground’. Gastvrouw Karin Venverloo stapte op me af. 'Zullen we even dansen?', vroeg ze, terwijl ze mijn docent had kunnen zijn.
Deze gastvrijheid is kenmerkend voor Karin, bleek later. Karin is sociaal en zoekt harmonie.
Hoewel Karin al jaren haar eigen dansschool Cheek2Cheek heeft, salons organiseert en regelmatig optreedt, kwam ze vorig jaar pas echt op de kaart, met de opening van haar Danswerkplaats te Amersfoort.
Voor die gelegenheid had ze Michelle & Joachim gevraagd, van wie ik al jaren les wilde hebben. Ik volgde de workshops en uiteraard was ik op de feestelijke openingssalon, waar tout monde uit de Nederlandse tango wereld aanwezig was.
Nu ben ik regelmatig op haar maandelijkse Milonga la Roca, met dansers uit het hele land. Daar wordt niet alleen goed gedanst, het is er vooral ook gezellig.
Turbulente start
Karin (52) danst al haar hele leven: 'Leven zonder dans is voor mij onvoorstelbaar'.
Maar ze was, net als haar man Theo, succesvol IT-er en communicatie manager.
Door het overlijden van haar zus werd ze geconfronteerd met de eindigheid van het bestaan. Dat was het sein om gehoor te geven aan haar hart. Tot ontzetting van haar omgeving, zegde zij in 2002, drie jaar nadat ze de tango had ontdekt, haar baan op.
Ze had de wens, maar nog niet het concrete plan, om een 'Dansotheek' op zetten, een plek waar altijd gedanst zou worden, in welke vorm ook.
Het geluk was aan haar zijde, toen dansdocent Hans van den Brink aan het eind van een dansavond aankondigde dat hij er mee ophield. Zonder overleg wees hij Karin aan als zijn opvolgster. Ze had nog nooit les gegeven, maar ze kende Arthur Abel, die al ervaring had.
Ze pakte de kans, en binnen enkele maanden was haar dansschool Cheek2Cheek een feit.
Na omzwervingen kwam ze terecht in de Kleurfabriek, een atelier, waar ze na 8 jaar uit moest. Via een petitie kwam ze in gesprek met de Wethouder van Cultuur die haar wees op plannen met het Prodent complex. Karin werd de eerste gegadigde.
Uiteindelijk kreeg ze de sleutel en ze had 1 week om te kunnen starten met lessen.
Van overal uit de tangowereld kwam hulp aangesneld. Ze kreeg het voor elkaar.
De pionier uit de provincie had na 12 jaar haar droom verwezenlijkt. Haar Danswerkplaats.
Danswerkplaats
De Danswerkplaats is onderdeel van broedplaats de Nieuwe Stad, gelegen aan de Kleine Koppel, een kanaal vol fraaie schepen,10 minuten lopen van het mooie oude centrum van Amersfoort.
De Danswerkplaats heeft een zwevende houten vloer van 130m2 en alle benodigde faciliteiten voor een danszaal. Parkeren is geen probleem, de bereikbaarheid per OV is ook ’s nachts goed. Je kunt er zelfs met de boot komen. Overnachten is mogelijk, maar douches ontbreken nog.
Karin zou nog wel een verdiepingsvloer willen maken, om te oefenen te loungen, maar zover is het nog niet.
Naast de tango wordt de zaal ook verhuurd voor andere dansvormen, als Salsa, Zouk, 5 -ritmes en contemporaine dans. Karin regelt de exploitatie en houdt de boel schoon. Haar dochter Tessa helpt achter de bar.
Nieuwe Stad
Aan de ene kant van de Danswerkplaats heeft de Nieuwe Stad een enorme hal incidenteel beschikbaar voor grote evenementen. Aan de andere kant is er restaurant Hoog Vuur, met een oven in de fabrieksschoorsteen. Ze verwijst haar gasten graag naar Hoog Vuur.
De Nieuwe Stad herbergt nu een variëteit aan kleine ondernemers. Fietsenmakers, advocaten, designers, een drukker, keramist, kappers, huiswerkbegeleiding en binnenkort ook een pop-podium en markthal.
Karin: ’Maandelijks hebben we buurtborrel en we onderhouden een Facebook pagina. We huren elkaars talenten in. Het bruist hier en ik voel me helemaal thuis.'
Niet alleen tango
Karin danste al Salsa, Flamenco en Ball Room, toen ze in 1999 haar eerste Tango les kreeg van Ali en Cocky in Den Bosch. Ze was meteen verkocht. 'Dit was pas echt samen bewegen!'
Karin danst ook nu nog wel eens West Coast Swing, Salsa en Zouk. 'Het is lekker bewegen en maakt me vrolijk. Zie het als moppen tappen. Ook leuk toch?
De tango is meer een diepgaand gesprek, waarin je dingen van jezelf en de ander ontdekt. Dat kan me weer enorm raken.'
Open of gesloten?
'Ik houd er van me vrij te bewegen en alle vezels van mijn lichaam te voelen. Het voelt vrouwelijk om te torderen en met het vrije been te spelen. Open kan je meer muziekstijlen interpreteren. Ik word er vrolijk van en het bewegen is de uitdaging.
Ik ben ook gek op gesloten dansen en traditionele muziek.
Daar is de uitdaging de muziek en de verbinding.
Ik doceer tango van open naar gesloten. Open is goed om de balans en de elastiek in het lichaam te ontdekken, te leren op je eigen benen te staan en zelf te bewegen. Een goede basis. Op veel scholen wordt deze stap helaas overgeslagen.
Vanuit open werken we aan het verkleinen van de omhelzing en het verfijnen van de dans.’
Sociaal
Karin wil dat iedereen gelukkig is op haar salon. Ze heet haar gasten welkom en houdt overzicht op wat er gebeurt. Soms fluistert ze discreet in: 'Je moet eens met die dansen!'
Ze adviseert dames hoe ze zich strategisch kunnen opstellen.
Soms vraagt ze vreemdelingen ten dans.
Ze zoekt naar de ideale opstelling van de stoelen. De treinopstelling werkte niet.
'Toen ik zag dat rond de DJ kliekjes ontstonden, heb ik de opstelling veranderd.'
Misschien de foyer opstelling, met alle stoelen rond de bar? 'Het is te proberen.’
Ambassadrice
Karin geeft les met Joris Groenewegen, Adrian Ruch, Arthur Abel en Jelle de Vries (Neotango workshops, speciale projecten). Ze heeft ook eens voor balletdansers een bijzonder project gedaan met Lizelot de Stigter. Ze staat open voor collega’s.
Naast de reguliere lessen op de dinsdag en woensdag doet Karin er alles aan om nieuwe tango dansers binnen te halen. Ze is een ware ambassadrice.
Gratis proeflessen, Dance & Dine met 3,5 uur les en diner bij Hoog Vuur, of een inleiding in de tango van 7 uur tijdens haar Turbotango weekend.
Jongeren
Ze geeft les aan jongeren op ROC’s en middelbare scholen, vaak eindigend met optredens voor elkaar.
'Het leuke van werken met jonge mensen is de snelheid waarmee ze iets oppikken. Je hoeft bijna niet te herhalen, hun lichaamsbewustzijn is hoog. Maar de aandachtsspanne is laag dus na vijf maal een beweging gedaan te hebben is het al klaar, willen ze even kletsen, zitten of willen ze iets nieuws. Werken aan een choreografie helpt ze om snel de stof te leren. Ongemerkt leren ze zo ook samenwerken, vertrouwen, afstemmen, contact maken.
Bij sommige scholen mogen de meisjes de jongens niet vastpakken. Daar laat ik de jongens met elkaar dansen en de meisjes met elkaar. En als er echte stoorzenders tussen zitten die dit allemaal helemaal niet willen, die krijgen de ruimte voor hun eigen inbreng, een solo in hun stijl. Dat verwerk ik weer in de choreografie, die ze aan het eind van de ochtend of middag laten zien aan elkaar. Dat zorgt ook voor een stimulans om echt goed te oefenen want niemand wil afgaan. Ik zorg ook altijd voor muziek daarbij die wat beter past bij hun belevingswereld, dus geen klassieke tango. Ook tijdens de workshop. Veel neo/non tango in het begin en als ze eenmaal bezig zijn 'sneak' ik er steeds meer tango in.
Het groepsproces is vaak een uitdaging. Ik geef ook les op praktijkscholen, dus de laagste leerniveaus. Als je de ‘leider’ van de klas achter je hebt is het OK. Lukt dat niet, dan kan de hele groep als een pudding in elkaar zakken, gaan zitten en niet meer vooruit te branden zijn. Als ik de onderlinge verhoudingen niet weet vraag ik een leerkracht in de ruimte te blijven zodat hij/zij echte problemen kan oplossen.
En als ze dan allemaal klaar staan voor hun optreden en ze nog even vragen ‘juf juf, hoe moest dit of dat ook alweer’ dan gloei ik van trots, en klap als hardste na afloop!’
Optreden met Jelle de Vries. Foto Douwe Jan
Optredens
Met partners Arthur, Joris, Jelle, Adrian heeft Karin een indrukwekkende ervaring aan optredens opgebouwd. Ze heeft met Arthur zelfs een optreden gehad in Carré.
Met Xandra, Anita en Jelle heeft ze onder meer tijdens het festival Doble Ocho een tango persiflage gegeven als theatergroep de Pantera’s (de pantertjes) Ik zie haar oplichten, als ik hieraan refereer. Dat zou ze best weer willen doen. Lol maken in de tango.
Optreden met Xandra Toetshuis en Anita Verdonk
Ik wil niet kiezen
Als ik haar vraag wat ze prefereert in de tango, Open of Close Embrace, antwoordt ze:
'Elke vorm heeft zijn eigen kwaliteit. Ik vind het allemaal heerlijk. Ik wil niet kiezen.'